Zamek w Malborku
14
września 1309 roku wielki mistrz Zakonu Siegfried von Feuchtwangen
przeniósł do Malborka swój
urząd. Zamek awansował do roli stolicy jednego z najpotężniejszych
państw na południowym wybrzeżu Bałtyku. Rychło okazało się, że w
swojej dotychczasowej postaci nie może on spełniać nowych funkcji.
Trwająca blisko czterdzieści lat rozbudowa przekształciła dom
konwentualny w silnie umocniony Zamek Wysoki. Otoczony głębokimi
fosami i kilkoma pierścieniami murów obronnych zawierał szereg
reprezentacyjnych pomieszczeń. M.in.: kościół N M Panny powiększony o
nowe prezbiterium i położoną pod nim kaplicę św. Anny - miejsce
pochówków wielkich mistrzów. Dawne podzamcze także uległo rozbudowie,
stając się obszernym i funkcjonalnym Zamkiem Średnim dostępnym dla
rycerzy - gości z Europy Zachodniej. Oprócz pomieszczeń
mieszkalnych, znajdował się tu Wielki Refektarz - największą salą na
zamku, przykrytą pięknym sklepieniem palmowym, Infirmeria dla
starszych i chorych braci oraz Pałac Wielkich Mistrzów. W XIV i
pierwszej połowie XV wieku założono i rozbudowano trzecią część
warowni - Zamek Niski zwany odtąd Przedzamczem. Umieszczono tu m.in.
Karwan - wielką zbrojownię na działa i wozy bojowe, spichlerz
nad
brzegiem Nogatu oraz szereg budynków gospodarczych (ludwisarnię,
stajnie, browar, etc). Przy jednym z nich znajdowała się kaplica św.
Wawrzyńca, przeznaczona dla służby zamkowej. Całość otaczały fosy i
mury obronne z licznymi wieżami, połączone z umocnieniami miasta
Malborka.
/więcej fotografii/
Święta Lipka Sanktuarium -Częstochowa Północy
Święta Lipka - ta niewielka miejscowość znana już od XV wieku jako
miejsce licznych pielgrzymek, położona jest w pobliżu Kętrzyna nad
jeziorem Dejnowa. Co roku, ponad 100tys. turystów przyjeżdżających na
Mazury, odwiedza znajdujące się tu Sanktuarium Maryjne. Z powodu
licznych grup pielgrzymów, Święta Lipka często nazywana jest
"Częstochową Północy".
Podróżując
z kierunku Reszla do Świętej Lipki możemy podziwiać barokowe kapliczki
drogi różańcowej, ustawione na trasie liczącej około 6 km długości.
Kościół znajduje się w miejscu poprzednio istniejących dwóch kolejnych
kaplic - pierwszej z ok.1400r. i drugiej wybudowanej w.1619r. z
inicjatywy sekretarza królewskiego Stefana Sadorskiego. W skład
kompleksu klasztornego wchodzi bazylika, krużganki i dom zakonny ojców
jezuitów. Na-kościelny dziedziniec wchodzi się przez barokową bramę z
pierwszej połowy XVIII wieku. W-bazylice możemy podziwiać barokowe
organy z ruchomymi figurkami, wykonane w 1721r. Na-ołtarzu głównym
znajduje się obraz Matki Boskiej Świętolipskiej. Święta Lipka - to
sławne sanktuarium Maryjne już od średniowiecza przyciągające rzesze
pielgrzymów nie tylko z Warmii i Prus, ale także z najdalszych
zakątków Polski. Święta Lipka - to także obiekt zabytkowy niezwykłej
wartości, zaliczany do najwspanialszych okazów późnego baroku w
Polsce. Zespół architektoniczny złożony z kościoła, krużganku i
klasztoru, posiada zachowaną w idealnym stanie bogatą i różnorodną
dekorację. Składają się na nią rzeźby, freski, obrazy na płótnie,
wyroby złotnicze oraz rzadko spotykane w takiej obfitości dzieła
artystycznego kowalstwa. W ostatnich latach Święta Lipka stała się
także miejscem wypoczynku i rekreacji. Lasy i jeziora przyciągają
coraz większe rzesze wczasowiczów.
Wioska żeglarska - Mikołajki
Mikołajki potocznie zwane są letnią stolicą Mazur. Miasto leży nad
jeziorem Mikołajskim. Mikołajki są także przystanią Żeglugi
Mazurskiej. Najważniejszym zabytkiem miasta jest XIX-wieczny kościół
ewangelicki. Miasto najbardziej znane jest żeglarzom, gdyż właśnie
tędy przebiega główny szlak szuwarowych wędrówek. W wiosce żeglarskiej
znajduje się duży, dobrze wyposażony port, liczne tawerny, smażalnie i
bistro. W sezonie odbywa się tutaj wiele imprez cyklicznych, regat
itp. Historia Mikołajek: pierwotnie wieś kościelna, wzmiankowana w
1444r. Zasiedlone przez ludność pochodzenia polskiego, głównie
emigrantów z Mazowsza, w XV-XVI w. Ok.1550r. rozpoczął się napływ
osadników niemieckich. Pierwszy drewniany most powstał w Mikołajkach
w.1516r. Prawa miejskie od 1726. Pomimo nasilonej akcji
germanizacyjnej ludność Mikołajek do końca XIX w. zachowała polski
język i tradycje. W 1945r powróciły do Polski.
/więcej fotografii/
Węgorzewo - Zamek Krzyżacki
Zamek w Węgorzewie. Nad rzeką Węgorapą powstał w około roku 1398
krzyżacki zamek. Pięcioboczna
budowla
z wewnętrznym dziedzińcem i wieżą w narożniku północno wschodnim była
siedzibą administratora zakonnego do roku 1469, by przejść potem w
ręce prywatne. W XVIII wieku przebudowano węgorzewski zamek na
barokową rezydencję, ale w XIX wieku posłużył on już tylko jako
więzienie. W 1945r. został spalony, ale przetrwały główne mury.
Obecnie w odbudowie.
/więcej fotografii/
Zamek w Reszl - zamek reszelski położony jest nad brzegiem
rzeki Sejny, w południowo-wschodniej części miasta
Powstał w latach 1350-1401. Był wielokrotnie oblegany i kilkakrotnie
zdobywany przez wojska polskie i krzyżackie. W XIX wieku zamek
zaadoptowano na więzienie i
dopiero
po II wojnie światowej postanowiono gruntownie go odrestaurować.
Zamek należał, podobnie jak Olsztyn, Lidzbark Warmiński, Jeziorany i
Braniewo, do tzw. zamków biskupich. W latach 1251 i 1255 w wyniku
ustaleń pomiędzy zakonem krzyżacki i biskupami Warmia zostało
podzielona między biskupów i kapitułę. Przed nastaniem Krzyżaków a
także biskupów warmińskich okolice Reszla zamieszkiwały pruskie
plemienia Bartów. W fundamentach zamku, w południowym skrzydle,
archeolodzy odnaleźli ślady umocnień, które pochodzą z okresu przed
krzyżackiego. Po dokonaniu podboju Warmia w latach 40 XVIII wieku
fortyfikacje te wykorzystali zapewne Krzyżacy na potrzeby własnej
strażnicy. To, że istniał w tym miejscu gródek, potwierdza dokument
wystawiony przez biskupa warmińskiego Anzelma 27 grudnia 1254 roku,
kiedy ustalono granicę między włościami biskupimi, a terytoriami
podległymi zakonowi. Już wówczas Reszel określany był łacińskim mianem
castrum. Mimo, że należał do biskupów, wobec zagrożenia pruskiego do
1273 były tam osadzone załogi krzyżackie. Obawy nie były bezpodstawne.
W 1260 wybuchło powstanie pruskie. W pierwszych miesiącach walk
Krzyżacy utracili większość placówek na Warmii. Załoga Reszla, nie
czekając na pruskie oblężenie, spaliła strażnicę i ukradkiem uciekła.
Ostatecznie do 1273 powstanie Prusów zostało stłumione.
/więcej
fotografii/
Zamek krzyżacki w Kętrzynie – budowla gotycka pochodząca z
drugiej połowy XIV w., znajdująca się w Kętrzynie. Według niektórych
historyków wybudowany około 1360 r. Był wielokrotnie
przebudowywany.
Rozbiórkę zewnętrznych fortyfikacji rozpoczęto w I połowie XVIII w. Po
tym, jak wojska sowieckie w 1945 r. spaliły zamek, został on
odbudowany dopiero w latach 1962-1967. Pierwotnie, zamek ten był
obiektem trzyskrzydłowym, zbudowanym wokół dziedzińca, na planie
kwadratu. Otoczono go murem obronnym z trzema basztami oraz bramą
wjazdową od strony miasta. W północnym skrzydle umieszczony był
refektarz, kaplica oraz mieszkania krzyżackiego urzędnika -
prokuratora. W zamku oraz w folwarku, który do niego przylegał
mieściły się m.in.: kuchnia, browar, młyn, piekarnia, spichlerz,
spiżarnia, zbrojownia, prochownia, kaplica a także więzienie.
/więcej
fotografii/
Bazylika św. Jerzego Kętrzynie.
Katolicki kościół parafialny św. Jerzego został wzniesiony w latach
1359-1407 i został włączony w
system obwarowań miejskich. Grube mury budowli były tak szerokie. Do
dzisiaj kościół, ze swymi dwiema ciężkimi wieżami, przypomina bardziej
potężne zamczysko niż gotycką świątynię. Pierwotna budowla
była
jednonawowa. Na przełomie XIV i XV wieku nastąpiła gruntowna
przebudowa i tak kościół stał się trzynawową bazyliką stropową.
Podwyższono szczyt zachodni i wieżę południowo-zachodnią, a od strony
południowej dobudowano kaplicę św. Jakuba. W 1500 r. dobudowano
prezbiterium z piętrową zakrystią o gwiaździstym sklepieniu. Godne
uwagi jest to że prezbiterium jest odchylone skośnie do osi nawy
głównej co stanowi osobliwość architektoniczną nie tylko w Polsce, ale
i w Europie. Odwiedzający świątynię stojąc na środku kościoła widzą
tylko dwa witraże w prezbiterium - środkowy i prawy. Żeby zobaczyć
lewy witraż, trzeba wyraźnie przesunąć się w prawo.
/więcej
fotografii/ |