• piętro pogórzy, czyli dolin, sięgające 700-800m n.p.m.
• piętro regla dolnego, sięgające do 1150m n.p.m.

• piętro połonin, czyli łąk wysokogórskich.

Połonina Wetlińska jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej odwiedzanych bieszczadzkich miejsc. Jest doskonałym punktem widokowym, szczególnie jesienią, oraz zimą kiedy to niejednokrotnie mamy do czynienia ze zjawiskiem inwersji ( w górach jest cieplej niż w dolinach), która zwiększa widoczność do 150-200km, powodując, iż z Wetlińkiej widoczne są min. Tatry.
W okresie letnim, Połonina Wetlińska przeżywa prawdziwe oblężenie. Największy ruch panuje na szlaku żółtym, prowadzącym z Przełęczy Wyżnej. Jest to zrozumiałe, ponieważ po pierwsze jest to najkrótsza droga na szczyt, po drugie jest to trasa łatwa i w końcu po trzecie: na Przełęczy znajduje się parking (przy nim zajazd), oraz przystanek PKS. Parking jest płatny. W nowo wybudowanym zajeździe (oddany w lipcu 2002) można co nieco zjeść, a od przyszłego sezonu mają tu być także noclegi.
 Wyżnia znajduje się pomiędzy Wetliną, a Berehami Górnymi (nazwa urzędowa: Brzegi Górne), aby na nią wyjechać, trzeba pokonać serpentyny, które znajdują się zarówno od strony Wetliny (mniejsze), jak i Berehów. Z samej Przełęczy Wyżniej rozpościerają się także bardzo ładne widoki, szczególnie pięknie prezentuje się stąd Połonina Caryńska, oraz właśnie Wetlińska z Rohem, Hnatowym Berdem, a dalej Smerek. Wchodząc na szlak żółty należy wykupic bilety wstępu na teren B.P.N. Zaraz za punktem kasowym, dwa ciekawe głazy, upamiętniające poetę Jerzego Harasymowicza, miłośnika Bieszczadów. Na jednym z głazów fragment jednego z jego wierszy.
Szlak żółty na początku biegnie bardzo łagodnie, potem stopniowo staje się coraz bardziej stromy. Po 15 minutach wchodzi do lasu i zaczyna piąć się mocniej w górę. Mniej zaprawieni piechurzy na pewno to odczują. Droga przez las jest dość kamienista, wskazane jest odpowiednie na takie warunki obuwie. Po kolejnym kwadransie wychodzimy z lasu (ławeczka, można odsapnąć) na rozległą połoninę. Z lewej doskonale widoczny Roh, oraz Hnatowe Berdo.
Szlak idzie teraz łukiem, w poprzek stoku. Jeszcze 15-20 minut i osiagamy najwyżej położone bieszczadzkie schronisko - Chatkę Puchatka (1228m n.p.m). Jesteśmy w doskonałym punkcie widokowym. Przy sprzyjających warunkach przepiękne widoki na pasmo Otrytu, cały grzbiet Połoniny Wetlińskiej, Połoninę Caryńską, Tarnicę, charakterystyczny kształt Menczyła (1008m n.p.m), Rawki i pasmo graniczne. Warto oczywiście poświęcić więcej czasu i przejść cały grzbiet Połoniny Wetlińskiej - zajmie to około 1h w jedną stronę.
Grzbietem Połoniny Wetlińskiej przebiega Główny Szlak Beskidzki - czerwony. W prawo (wschód) biegnie do Berehów, potem na Połoninę Caryńską i dalej do Ustrzyk Górnych, potem na Tarnicę i kończy bieg w Wołosatem. W lewo (zachód) GSB biegnie przez Roh (omija sam wierzchołek), Przełęcz Orłowicza, Smerek, Okrąglik i Cisną do Komańczy. Roh jest najwyżej położonym punktem Połoniny Wetlińskiej: 1255m n.p.m., obok natomiast znajduje się Osadzki - 1253m n.p.m. /więcej fotografii/