Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu dar narodowy był najwyższym
wyróżnieniem dla pisarza w czasach zaborów. W historii Polski tylko
Henryka Sienkiewicza i Marię Konopnicką spotkał taki zaszczyt. Pomysł
ofiarowania Konopnickiej posiadłości narodził się w 1902 r., kiedy
poetka obchodziła jubileusz 25-lecia pracy pisarskiej oraz ukończyła
60 lat życia. Konopnicka, pozbawiona ojczystego domu, w listach do
Elizy Orzeszkowej, snuła marzenia o jego kupnie. Z pomocą poetce
przyszły komitety jubileuszowe w Krakowie, Lwowie, Poznaniu i
Warszawie, których zadaniem było wybranie odpowiedniego miejsca dla
poetki oraz zbieranie datków na ten
szlachetny cel. Na dar dla Konopnickiej wybrano, spośród 36.
miejscowości, pochodzący z XVIII w. dworek w Żarnowcu, który z parkiem
zakupiony został od Jadwigi z Czeczelów Biechońskiej. Większość kwoty
zebrał Komitet Warszawski oraz Orzeszkowa, bliska przyjaciółka
Konopnickiej. Poetka przyjechała do Żarnowca wraz z przyjaciółką,
malarką Marią Dulębianką, 8 września 1903 r. W dworku spędzała
wiosenno-letnie miesiące, prowadziła szeroką działalność społeczną i
pisarską. Konopnicka opuszcza Żarnowiec 15 września 1910 r. i udaje
się do sanatorium „Kiselki” we Lwowie, w którym umiera 8 października.
Pochowana została na Cmentarzu Łyczakowskim. Po śmierci Konopnickiej,
właścicielkami dworku zostały córki poetki Zofia Mickiewiczowa i Laura
Pytlińska. Gdy w 1935 r. zmarła Laura, jedyną spadkobierczynią
żarnowieckiej posiadłości pozostała Zofia. Podczas drugiej wojny
światowej dworek pozostał na łasce losu, mieścił się w nim szpital
wojskowy. W roku 1945 powraca do Żarnowca Mickiewiczowa i nawiązuje
szerokie kontakty ze środowiskiem artystycznym (m. in. z Wandą
Siemaszkową). Zofia w 1956 r, na kilka miesięcy przed śmiercią,
ofiarowuje dworek i park narodowi polskiemu. Na podstawie aktu
darowizny Mickiewiczowej oraz spadkobierców poetki, Ministerstwo
Kultury i Sztuki w 1957 r. powołało do życia Muzeum Marii Konopnickiej
w Żarnowcu. Otwarcia ekspozycji muzealnych dokonano dopiero 15
września 1960 r., po przeprowadzeniu prac remontowych i
konserwatorskich. W latach 1985-1991 wybudowano na fundamentach
dawnego spichlerza dworskiego budynek „Lamusa”, w którym mieści się
administracja, pracownie, biblioteka, ekspozycje oraz magazyny
zbiorów. /więcej fotografii/
Muzeum czynne:
od wtorku do niedzieli
w godzinach od 10.00 do 16.00
(sprzedaż biletów
do godziny 15.00)
Park zabytkowy czynny
codziennie od 10.00 do zmierzchu |
|
