Informacje o Beskidzie Dukielskim Magurski Park Narodowy

Najwyższą formą ochrony przyrody jest Park Narodowy. Magurski Park Narodowy utworzony został na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów w 1994 roku. Obejmuje on ochroną środkową część Beskidu Niskiego. Wschodnia część parku leży w Beskidzie Dukielskim. Krajobraz Magurskiego Parku Narodowego tworzą niewysokie wzniesienia, przestrzenne doliny w znacznej części zalesione. W parku tym wyróżniono 57 zespołów roślinnych, z których opisano do tej pory 759 gatunków roślin naczyniowych. Jego obszar to 19 962 ha., otulina parku ma powierzchnię 22 967 ha. 93% powierzchni parku stanowią lasy reszta to łąki i pastwiska. Głównymi część parku to grzbiet Magury Wątkowskiej (kulminacja 84 7m npm). Ponad doliny wznoszą się Swieżowa (803mnpm), Mareszka (794mnpm),Nad Tysowym (713m npm). Baranie {728m npm).
Główna rzeka parku - Wisłoka wraz ze swymi dopływami tworzy liczne, malownicze przełomy (między Ostrysznem a Myscową). Występują tu dwa piętra roślinne. W piętrze pogórza zachowały się fragmenty naturalnych leśnych zbiorowisk grądu, olszynki karpackiej, olszynki bagiennej. W reglu górnym przeważa buczyna karpacka. W obu piętrach największą powierzchnię zajmują lasy jodłowe, następnie jodłowo-świerkowe oraz buczyny w wieku powyżej 100 lat.
We florze parku przeważają gatunki leśne. Spośród 45 gatunków górskich na szczególna uwagę zasługują 2 gatunki subalpejskie: ciemiężyca zielona, modrzyk górski. Osobliwością florystyczną jest kozłek trójlistkowy. O przejściowym charakterze roślinności świadczy występowanie gatunków wschodniokarpackich: sałatnica leśna, smotrawa okazała, kostrzewa górska, cebulica dwulistna,'. Z gatunków objętych ochroną prawną do najbardziej wartościowych należą: tojad mołdawski, tojad dziubaty, parzydło leśne, obrazki plamiste, obrazki alpejskie, goździk kosmaty, buławnik wielokwiatowy. Puszczański charakter parku sprzyja występowaniu wielu gatunków kręgowców. Stwierdzono 35 gatunków ssaków, a wśród nich: niedźwiedź brunatny, rys, żbik, lis, jenot, borsuk, kuna leśna, wydra, jeleń europejski, sarna, dzik, łoś, żubr, a ostatnio zauważono obecność bobrów.
Prowadzone badania naukowe potwierdziły występowanie 137 gatunków ptaków, z których 108 jest lęgowych. Do szczególnie cennych gatunków należą: orzeł przedni, orlik krzykliwy, trzmielojad, puchacz, puszczyk uralski, bocian czarny, siniak, dzięcioł białogrzbiety, pluszcz, pliszka górska.
Ryby są reprezentowane przez 12 gatunków. Do najcenniejszych należą: pstrąg potokowy i głowacz białopłetwy. Gady i płazy reprezentowane są między innymi przez: salamandrę plamistą, fraszkę karpacką, fraszkę górską, traszkę grzebieniastą, żmiję zygzakowatą, zaskrońca, gniewosza plamistego ([red] Włostowska,2002). Bardzo ciekawy jest również świat owadów. Na uwagę zasługuje paź żeglarz, paź królowej. Na terenie parku nie występuje już niepylak mnemozyna.

Ostatnia aktualizacja tej witryny 2013-02-15 19:00:33