|
1214 - 1294
- angielski mnich-filozof Roger Bacon opisuje działanie camera
obscura, znaną już w starożytności i stosowaną do obserwacji słońca w X
wieku przez arabskiego matematyka i astronoma Ibn al Hainhan Alhazena.
1450 - 1560
- liczne opisy camera obscura i laterna magica dokonane przez Leonarda
da Vinci, Giovanniego Battiste della Porte i innych.
1550
- Girolamo Cardano zastępuje otwór camera obscura pojedynczą
soczewką skupiającą.
1565
- Georg Fabritius opisuje odkryty przez siebie w kopalni bromek
srebrowy.
1646
- Athanasius Kircher udoskonala latarna magica i opisuje je
zastosowanie w dziele "Ars magna lucis et umbre"
1727
- Johan Henrich Sculze opisuje odkrytą przez siebie światłoczułość
azotanu srebrowego.
1757
- Giacomo Battista Beccaria odkrywa światłoczułość chlorku srebrowego.
1777
- Carl Wilhelm Scheele stwierdza, że szczerniały na świetle chlorek
srebrowy jest zredukowanym metalicznym srebrem nie rozpuszczalnym z
wodzie, a nie naświetlonych chlorek srebrowy daje się rozpuszczać w
wodzie.
1802
- Thomas Wedgwood i Humphry Davy wykonali pierwsze kopie na papierze
nasyconym azotanem srebrowym. Wedgwood wpadł też na pomysł użycia camera
obscura do "wykreślenia" obrazu na materiale światłoczułym.
1816
- Josef Nicéphore Niépce odkrył światłoczułość warstwy asfaltu
naniesionego na płytkę cynkową.
1819
- John Frederick Wiliam Herschel odkrył zdolność tiosiarczanu sodowego
do rozpuszczania chlorków serbrowych.
1826
- Nicéphore Niépce wykonuje z okna swej pracowni pierwsze (zachowane
do dzisiaj) fotografie zwane przez siebie heliografami. Powstały one na
płytce cynkowej pokrytej warstwą światłoczułego asfaltu. Czas naświetlania
wynosił około 8 godzin.
1829
- Nicéphore Niépce i Louis Jacques Mandé Daguerre zawiązują spółkę w
celu prowadzenia badań nad fotografią.
1835
- Louis Jacques Mandé Daguerre uzyskuje pierwsze dagerotypy -
fotografie na srebrnych płytkach pokrytych jodkiem srebrowym i wywoływane
w parach rtęci.
1839
- François Arago ogłasza wynalazek dagerotypii na posiedzeniu
Akademii Francuskiej, ofiarowując go bezinteresownie światu.
- J. F. W. Herschel zaproponował nazwy: fotografia, negatyw, pozytyw.
- Hippolyte Bayard przeprowadzał pierwsze próby z papierem światłoczułym
(papier nasycony chlorkiem srebrowym).
- William Henry Fox Talbot opisuje w listach do Herschela swe próby
fotografowania na negatywach papierowych, z których odbijał obrazy
pozytywowe. Metodę swą nazwał kalotypią. Była to pierwsza metoda
negatywowo-pozytywowa.
1840
- John FrederickGoddard odkrył wpływ dodatku bromu na wzrost
światłoczułości płytek dagerotypowych.
- Josef Petzval obliczył tzw. obiektyw portretowy o jasności 16 razy
większej niż powszechnie stosowane wówczas obiektywy.
- pierwsze dagerotypy Księżyca wykonał John William Draper, a w rok
później William Cranch Bond.
- pierwsze dagerotypy mikroskopowe wykonał Heinrich Robert Goeppert we
Wrocławiu. Zdjęcia mikroskopowe wykonywał swą metodą już w 1836 roku H. W.
F. Talbot.
1841
- William Henry Fox Talbot oficjalnie ogłasza do końca opracowany
swój proces fotograficzny zwany kalotypią (talbotypią).
- Peter Wilhelm Friedrich Voigtländer, produkujący między innymi obiektyw
portretowy, obliczony przez J. Petzvala, wyprodukował pierwszy całkowicie
metalowy aparat fotograficzny do zdjęć dagerotypowych.
1842
- J. F. W. Herschel odkrywa możliwość stosowania niektórych
światłoczułych związków żelaza dla celów fotograficznych, głównie do
uzyskiwania kopii pozytywowych.
1847
- Niépce de Saint Victor zastosował szklane płyty powlekane
światłoczułą warstwą albuminową nasyconą jodkiem potasowym i doczulonym (w
ciemności) w roztworze azotanu srebrowego.
- dagerotypy spadającej gwiazdy (meteora) wykonał we Wrocławiu Hermann
Krone.
1850
- Evrard Louis Désiré Blanquart jako pierwszy preparuje albuminowe
papiery.
- pierwsze zdjęcia gwiazd wykonali astronomowie: syn Williama Crancha
Bonda - George Philips, i John Adams Whipple. Były to zdjęcia gwiazd
Kastor i Wega.
1851
- Frederick Scott Archer oraz Gustave Le Gray ogłaszają
wynalezioną przez siebie mokrą metodę kolodionową, która była wielkim
krokiem naprzód w stosunku do dagerotypii i talbotypii.
1852
- F. S. Archer, Henri Victor Regnault i Justus von Liebig
odkrywają wywołujące właściwości pirogalolu.
- W. H. F. Talbot zaobserwował, że warstwa żelatyny nasycona w ciemności
dwuchromianem potasowym zostaje zgarbowana pod wpływem światła , dzięki
czemu w wodzie rozpuści się tylko w tych miejscach, na które nie padło
światło, czyli w miejscach nie zgarbowanych. Zjawisko to było później
wykorzystane w różnych technikach pozytywowych.
1853
- na polach bitew wojny krymskiej (1853-1856) pojawiają się
pierwsi fotografowie, m. in. Roger Fenton. - John Benjamin Dancer zbudował
pierwszy aparat do zdjęć stereoskopowych.
1855
- Clark Maxwell odkrył prawidła addytywnej metody fotografii
barwnej.
1856
- Richard Hill Norris pokrył kolodionowe płyty ochronną warstwą
gumy arabskiej.
- Gaspard Felix Tournachon, znany pod pseudonimem Nadar, wykonał pierwsze
zdjęcia z kosza balonu; były to widoki ulic i placów Paryża.
- John Pouncy jako pierwszy otrzymuje obrazy fotograficzne metodą gumową.
1857
- David Woodward skonstruował "słoneczną kamerę", rodzaj
powiększalnika na światło słoneczne.
- Johan Müller, profesor uniwersytetu we Fryburgu, wykonał pierwsze
zdjęcia widmowe. W latach 1860-1870 astronomiczne zdjęcia widmowe
wykonywali Warren de la Rue i Henry Draper.
1859
- Robert Bunsen i Henry Enfield Roscoe użyli po raz pierwszy
proszku błyskowego (magnezji) jako źródła światła przy fotografowaniu.
- podczas walk w Piemoncie sztab wojsk francuskich przygotował mapy
górskiego terenu walk na podstawie zdjęć wykonanych z kosza balonu.
1860
- John Henry Dallmayer zakłada w Willesden (Anglia) wytwórnię
instrumentów optycznych, która produkować będzie później wiele znanych
obiektywów fotograficznych.
- Adolphe Fargier opracowuje pozytywowy proces pigmentowy.
1861
- podczas wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych powstaje przy
sztabie wojsk generała Mc Clellana oddział służby
fotograficzno-topograficznej, pracujący pod kierunkiem Aleksandra
Gardnera.
1862
- C. Russel odkrył chemiczne wywoływanie w środowisku alkalicznym.
- pierwsze zdjęcia siatkówki oka ludzkiego zostały wykonane przez lekarza
i fizjologa amerykańskiego Henry Davida Noyesa.
- podczas trwającej wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych wykorzystano
zdjęcia wykonane z kosza balonu (z wysokości 350 m) do rozpoznania pozycji
nieprzyjaciela.
1865
- Gorge Wharton Simpson zastosował papier pozytywowy z warstwą
kolodionową. - Hugo Adolph Steinheil obliczył pierwszy obiektyw aplanat o
otworze względnym 1:7 i kącie obrazu 60°. Na przeciąg około 30 lat stał
się on najpopularniejszym obiektywem. Jego produkcję podjęły w rok później
zakłady Dallmayera.
- pierwsze zdjęcia podwodne wykonał Wilhelm Bauer; fotografował on ze
specjalnie zbudowanej przez siebie łodzi podwodnej.
1866
- Martinez-Sanchez i J. Leurent zastosowali barytowanie papieru
przeznaczonego na podłoża warstwy światłoczułej.
1868
- Ducos de Hauron opatentował proces otrzymywania barwnych
fotografii na zasadzie metody subtraktywnej, rastrowej.
1870
- wykorzystanie zdjęć fotograficznych do opracowania planów
wzmocnienia Strassburga.
1871
- Richard Leach Maddox wprowadził oblew płyt emulsją
bromożelatynową; dało to początek suchym materiałom światłoczułym.
1873
- Hermann Wilhelm Vogel odkrył zjawisko sensybilizacji optycznej
światłoczułej warstwy kolodionowej; przez dodanie do warstwy żółtego
barwnika uczulił ją na światło zielone.
1876
- Przemysłową produkcję suchych płyt bromożelatynowych podejmuje
Liverpool Dry Plate Company.
1877
- Eadweard Muybridge fotografuje fazy biegu konia za pomocą
zbudowanego przez siebie systemu 12 i 24 kamer.
1878
- Joseph Wilson Swam, Charles Bennett i Désiré van Monckhoven
odkryli, niezależnie od siebie, współoddziaływanie żelatyny i halogenków
srebra w emulsji światłoczułej.
1880
- William Abney odkrył wywołujące działanie hydrochinonu.
- Joseph Maria Eder odkrył wywołujące działanie pirokatechiny.
1882
- Pierre Alphonse Attout rozpoczął w firmie Attout and Clayton
produkcję ortochromatycznych płyt bromosrebrowożelatynowych.
- pierwsze migawki szczelinowe konstruują: O. Aunschütz, W. England, B. J.
Edvards, E. H. Framer i Polak Stanisław Jurkowski.
1883
- Ernst Howard Farmer podał recepturę kąpieli osłabiającej,
nazywanej odtąd jego nazwiskiem.
1884
- J. M. Eder odkrył działanie erytrozyny jako ortochromatycznego
sensybilizatora.
- Ernst Mach wykonuje pierwsze zdjęcia ultraszybkie, są to wizerunki
pocisków w locie uzyskane przy oświetleniu iskrą elektryczną.
1886
-Friedrich Otto Schott zakłada w Jenie szlifiernię szkieł optycznych,
która dała początek rozwojowi przemysłu optycznego w Niemczech.
1887
- Hanibal Goodwin odkrył przydatność taśmy celuloidowej jako
podłoża dla warstw światłoczułych, co dało początek produkcji błon
fotograficznych.
- firma Bausch and Lomb w Rochester (Stany Zjednoczone) rozpoczyna
produkcję migawek centralnych sektorowych.
1888
- zakłady George Eastmana w Rochester rozpoczęły produkować
pierwszy na świecie aparat fotograficzny na błonę zwojową nazwany Kodak.
- Momme Andersen odkrył wywołujące działanie parafenylenodwuaminy.
- Ottomar Anschütz uzyskuje patent na swoją migawkę szczelinową.
1889
- Alexander Lainer zastosował zakwaszanie utrwalacza
(tiosiarczanu) siarczynem sodowym.
- Paul Rudoplh obliczył pierwszy obiektyw anastygmatyczny symetryczny
Protar.
1890
- zakłady Zeissa rozpoczynają produkcję obiektywów Protar.
1891
- M. Andersen odkrył wywołujące działanie para-aminofenolu i
orto-fenylenodwuaminy. - Julius Hauf opatentował nowe wywoływacze o
nazwach: metol, amidol i glicyna; stały się one najważniejszymi
wywołaczami w historii fotografii.
- Thomas Alva Edison opracował perforowaną błonę zwojową o szerokości 35
mm stosując ją jako błonę filmową do kinetoskopu. - obliczono pierwsze
teleobiektywy.
- powstają zdjęcia trójbarwne dokonane jednym aparatem wykorzystującym
metodę G. Lippmanna.
1892
- Otto Magerstaedt zaproponował zastosowanie w materiałach
światłoczułych warstwy izolacyjnej zmniejszające powstające w nim odblaski
świetlne.
1893
- ukazują się anastygmatyczne obiektywy angielskie firmy Cooke
tzw. "Cooke Lens" - obliczone przez Harolda Dennisa Taylora.
1894
- zostaje opublikowany system sensytometryczny (pomiaru
światłoczułości) opracowany przez Juliusa Scheinera.
1895
- Wilhelm Conrad Roentgen odkrył promieniowanie nazwane od jego
nazwiska, dając podstawy fotografii rentgenowskiej (rentgenografii).
1898
- ukazuje się pierwszy składany aparat mieszkowy na błonę zwojową
Vest Pocket Kodak Eastmana.
1900
- Hans Harting obliczył anastygmatyczny tryplet Heliar,
produkowany od 1902 roku przez zakłady Voigtländera.
1902
- Paul Rudolph obliczył produkowany przez zakłady Zeissa obiektyw
Tessar - anastygmat asymetryczny oparty na zasadzie trypletów H. D.
Taylora.
- Friedrich Deckel skonstruował migawkę centralną sektorową Compound, z
której wykształciła się inna migawka - Compur.
1904
- Ernst König odkrywa orto- i pansensybilizatory używane przy
produkcji materiałów negatywowych.
1906
- zakłady Wratten and Wainwright Ltd. rozpoczęły produkcję płyt
panchromatycznych.
1907
- firma Lumiére wprowadza na rynek barwne materiału rastrowe, tzw.
płyty Autochrom.
- E. J. Wall i Welborne Piper wprowadzają technikę bromolejową.
1909
- pierwsze zdjęcia fotograficzne wykonał z samolotu M. Meurisse;
przedstawia ono lotnisko z samolotami Antoinette'a widziane z wysokości 70
metrów.
1910-1914
- Rudolf Fischer opracował prawidła barwotwórczego wywołania oraz
pracował nad metodą barwną opartą na wielowarstwowych światłoczułych
materiałach do fotografii barwnej.
1914
- Oskar Barnack buduje prototyp małoobrazkowego aparatu fotograficznego na
filmową błonę perforowaną 35 mm. - firma Kodak wprowadza pierwotny proces
Kodachrome.
1916
- firma Agfa wprowadza na rynek barwne materiały rastrowe.
1920
- Henricus Lüppo-Cramer odkrywa zasady desensibilizacji
(odczulania).
1925
- firma Leitz przystępuje do przemysłowej produkcji pierwszego
aparatu małoobrazkowego (24 x 36 mm) na filmową błonę perforowaną,
opartego o udoskonalony prototyp O Barnacka z 1914 roku; aparat został
nazwany Leica.
1926
- firma Franke and Heidecke wyprodukowała pierwszy aparat
fotograficzny do zdjęć stereoskopowych na błonie zwojowej Rolleidoscop.
1928
- firma Franke and Heidecke wyprodukowała pierwszą lustrzankę
dwuobiektywową Roleiflex (6 x 6 cm) z obiektywem Tessar 1:4,5. W rok
później aparat ten można było kupić już wielu krajach.
1932
- Witold Romer publikuje opracowaną przez siebie nową
tonorozdzielczą technikę pozytywową - izohelię.
1933
- firma Ihagee wyprodukowała jednoobiektywową lustrzankę Standard
Exakta o formacie klatki 4,5 x 6 cm.
- firma Zeiss-Ikon rozpoczęła produkcję aparatu Contax - drugiego po Leice
aparatu małoobrazkowego na perforowaną błonę filmową.
1935
- firma Kodak wprowadza na rynek odwracalny materiał barwny oparty
na metodzie subtraktywnej opracowanej przez Leopolda Godowskiego i
Leopolda Manesa.
1936
- Robert Koslovski odkrył możliwość podniesienia światłoczułości
materiałów fotograficznych przez dodanie minimalnej ilości związków złota.
- firma Ihagee wyprodukowała lustrzankę jednoobiektywową na perforowaną
błonę filmową (klarka 24 x 36 mm) - Kine-Exakta.
1937
- firma Agfa wprowadziła na rynek odwracalny materiał barwny,
Agfacolor, oparty na zasadzie subtraktywnej.
- firma Franke und Heidecke wprowadza na rynek udoskonalony typ lustrzanki
dwuobiektywowej Rolleiflex-Automat.
1939
- laboratorium Agfy opracowało negatywowo-pozytywowy proces
fotografii barwnej.
1940
- na rynku pojawia się pierwsza elektronowa lampa wyładowcza
Edgertona.
1942
- pojawiają się pierwsze obiektywy z powłokami
przeciwodblaskowymi.
- firma Kodak wprowadza na rynek barwny materiał fotograficzny Kodakcolor
dla procesu negatywowo-pozytywowego.
- J. D. Kendall uzyskuje patent na nową substancję wywołującą - Fenidon,
odkrytą dwa lata wcześniej.
1945
- firma kodak wprowadziła na rynek odwracalne materiały barwne
Ektachrome.
1947
- Edwin Herbert Land wprowadza na rynek pierwsze specjalne aparaty oraz
oparte na dyfuzyjnej metodzie materiały fotograficzne do fotografii
natychmiastowej - czarno-białej - Polaroid.
1948
- pierwsze aparaty małoobrazkowe z pryzmatem pentagonalnym w
układzie celowniczym: Conatx i Rectaflex.
1955
- pierwsze obiektywy z półautomatyczną przysłoną.
1959
- półautomatyczne i automatyczne aparaty małoobrazkowe z przysłoną
lub migawką sprzężoną ze światłomierzem (fotooporem z siarczku kadmu).
- firma Voigtländer rozpoczyna produkcję obiektywów o zmiennej ogniskowej
(Zoomar 1:2,8; f=36-82 mm) do aparatów małoobrakowych.
- pierwsze zdjęcia odwrotnej strony Księżyca wykonane przez statek
kosmiczny Łunnik III, wysłany z Ziemi 14 października.
- firma Pentacon wyprodukowała lustrzankę jednoobiektywową 6 x 6 cm
Praktisix.
1961
- Herman Titow wykonuje pierwsze zdjęcia w kosmosie z pokładu
Wostoka 2, posługuje się aparatem fotograficznym Smiena 5 i Smiena 6.
1963
- firma Kodak wprowadza na rynek nowy typ aparatu fotograficznego
na błonę małoobrazkową typ 126, jednostronnie perforowaną (klatka 28 x 28
mm) Kodak-Instamatic; aparaty o systemie szybkiego załadunku.
- Warszawskie Zakłady Fotooptyczne wyprodukowały obiektyw do powiększeń
barwnych Janpol-color, z wbudowanymi filtrami do korekcji barw. Był to
pierwszy tego typu obiektyw na świecie.
1966
- firma Rollei Werke (dawna Franke und Heidecke) wprowadza na
rynek jednoobiektywową lustrzankę 6 x 6 cm Rolleiflex SL66.
1969
- pierwsze zdjęcia fotograficzne wykonane na powierzchni Księżyca
przez astronautów Aldrina i Armstronga, posługiwali się oni specjalną
kosmiczną wersją szwedzkiej lustrzanki jednoobiektywowej - Hasselblad.
1972
- firma Polaroid E. H. Landa wprowadza na rynek całkowicie
zautomatyzowany aparat do fotografii natychmiastowej SX-70, wymagający od
użytkownika jedynie załadowania, wycelowania i naciskania spustu migawki.
1975
- na rynku pojawiają się wyładowcze lampy błyskowe z komputerem,
regulującym czas trwania błysku do wielkości niezbędnej przy danych
parametrach, co daje znaczne oszczędności energii czerpanej ze źródła
prądu elektrycznego i szybkość wykonywania kolejnych ujęć.
- następowało coraz szersze rozpowszechnienie głowic korekcyjnych
(filtracyjnych) do powiększalników oraz maskownic z automatyzacją
ekspozycji.
1978
- pierwsza miniaturowa lustrzanka jednoobiektywowa Minolta 110
Zoom SLR, aparat z obiektywem zmiennoogniskowym f = 25 - 50 mm, na błonę
zwojową jednostronnie perforowaną o szerokości 16 mm, tzw. format 110
pocket.
1981
- japońska firma Sony skonstruowała pierwszy wideorecorder do
rejestracji statycznej obrazów w kolorach, nazwany Mavica; ma postać
małoobrazkowej lustrzanki jednoobiektywowej; zawiera 50 płytek
magnetycznych, których odtwarzanie odbywa się przy pomocy aparatu
elektroniczno-wizyjnej. Mavica może być uważana za pierwszy tego typu
aparat fotograficzny oparty na wykorzystaniu bezsrebrowych materiałów
fotograficznych - początek ery aparatów cyfrowych. |
